ස්තූතියි..නැවත එන්න

දවසක් යාලුවෙක් එක්ක බ්ලොග් ගැන කතා කර කර ඉන්දැද්දි මගෙන් ඇහුවා ඔයා බ්ලොග් එක ලියන්න අරන් කොච්චර කල්ද කියලා. හරියටම මතක නැති උනත් මාත් ඔන්න ඔහෙ අවුරුදු දෙකයි කියල කියල දැම්මා. අද ආයෙත් ඒ කතාව මතක් වෙලා බ්ලොග් එක පැත්තෙ ගියාමයි දැක්කෙ ඇත්තටම බ්ලොග් එක පටන් අරන් හරියටම අවුරුදු දෙකකුයි දවස් 13ක් වෙනවා කියල.

හිත අද්දරට අවුරුද්දක් පිරුන වෙලාවෙ නම් හරියටම බර්ත් ඩේ එක දවසෙම පෝස්ට් එකක් දාන්න පුලුවන් උනා උනත් පහු ගිය කාලෙ සිද්ධ උන දේවල් එක්ක මේ සැරේ නම් දින වකවානු ටිකක් එහෙට මෙහෙට උනා. ඒත් ඉතින් කවුද කියල තියෙනවලුනෙ Better late than never කියල. ඒ හිංදා මාත් හිතුවා කල් ගියාට කමක් නෑ පෝස්ට් එකක් දාන්න ඕන කියල :D

මීට අවුරුදු දෙකකට කලින් පටන් ගත්ත අනිත්  බ්ලොග් එක්ක බලද්දි මගේ බ්ලොග් එක තාම ළදරු අවධියේ ඉන්නෙ. (එක අතකට අවුරුදු දෙකක් කියන්නෙ ළදරු අවධිය තමයි ඉතින් :) ) කොහොම උනත් අවුරුදු දෙකක් තියා මීට මාස දෙකකට කලින් පටන් ගත්ත බ්ලොග් වලත් මගේ එකට වඩා පෝස්ට් තියෙනවා මං හිතන්නෙ...

ලියන්න කොච්චර දේවල් තිබ්බත් මගේ බ්ලොග් එකට පෝස්ට් වැටෙනවා අඩුයි. ඔව් ඔව්  පෝස්ට් කියන ඒවා මම ලියන්නෙ නැතුව ඉබේ වැටෙන්නෙ නෑ තමයි. මොන එකක්ද මංදා කොච්චර ලියන්න දේවල් තිබ්බත් ලියන්න වෙන්නෙම නෑනෙ. එකක් නැත්තම් තව එකක්. හැමදේම හොඳට තියෙනකොට ලැප් එකට වතුර හරි හැලෙනව. මං හිතන්නෙ ඒක මේ බ්ලොග් එකේ භූමි දෝශයක්ද කොහෙද :(

හැබැයි මෙහෙමත් එකක් තියෙනවා..පළවෙනි අවුරුද්දට වඩා දෙවෙනි අවුරුද්දෙ පෝස්ට් වැඩියි. ඉතින් හෝප් ෆුලි තුන් වෙනි අවුරුද්දෙ තව ටිකක් වැඩිපුර ලියවෙන්න තියෙන ඉඩ වැඩිවෙයි.

කොහොම උනත් මේ පෝස්ට් එක ලිව්වෙ මේ අවුරුදු දෙකයි දවස් 13 පුරාම හිත අද්දර රැඳුනු හැමෝටම ස්තූතියි කියන්න. එක පාරක් හරි මාව කියවන්න ආපු, ඒ ආපු බව සඳහන් කරපු, ආයෙත් එන්න හිතාගෙන ෆොලෝ කරපු හැම කෙනෙක්ම මේ තරමින් හරි බ්ලොග් එක කරගෙන යන්න මට ලොකු හයියක් උනා.

ඉතින් ඒ හැමෝටම....