බනින්න පෙර සිතා බලමු

මේ ලිපිය ලියන්න හිතාගෙන හිටියෙ සෑහෙන කාලෙකට කලින්. ඒත් එක එක දේවල් නිසා ඒක අතපසු උනා. ඒත් අද යාලුවෙක් එයාට උන දෙයක් කිව්වම මේ සටහන අදම ලියන්න හිතුනා.

තරහව එහෙමත් නැත්තන් කෝපය කියන දේ ජීවිතේ එක පාරක් හරි අත් නොවිඳපු කෙනෙක් පෘථග්ජන මිනිස්සු අතරෙ නැතුව ඇති. අපිට රුස්සන්නෙ නැති, අපි අකමැති, එහෙමත් නැත්තන් අපිට හානියක් වෙන දෙයක් උනාම තරහ නොයන කෙනෙක් නෑ තමයි. ඒත් හිතට දැනෙන ඒ තරහ මිනිස්සු පිට කරන්නෙ විවිධාකාර විදිහට. සමහරු කෑගහලා බැනල රණ්ඩු කරල ගහමරාගෙන ඒ තරහ පිට කරනවා. තවත් අය ඒ තරහ එක පාර පෙන්නන්නෙ නැතුව අවස්ථාවක් ලැබුන ගමන් බොහොම සූක්ශම විදිහට ඒ තරහ පිරිමහ ගන්නවා. තවත් අය කොයි තරම තරහ ගියත් ඒක හිතේ තද කරගෙන කිසිම වෙනසක් නොපෙන්වා ඉන්න හදනවා. මේ ලිපියෙන් මම බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ මේ තුන් ගොල්ලගෙන් පලවෙනියටම කියපු අය ගැන ටිකක් කථා කරන්න.

පුංචි සිද්ධියක් අල්ලගෙන තමන් ආදරය කරන අයට, හිතවතුන්ට වගේම තමන් වටේ ඉන්න අයට බනින එක මේ අයට පුරුද්දක් වෙලා. ඉවසීම කියන වචනය උනත් ඒ අයට නුහුරුයි. ඒ වෙලාවට සමහරවිට බැනුම් අහන අය ඒ විදිහටම ප්‍රතිචාර නොදක්වනවා වෙන්න පුලුවන්. ඒ කියන්නෙ එයාලා සද්ද නැතුව ඒ බැණුම් අහගෙන ඉන්නවා වෙන්න පුලුවන්. මේ තරහ ගන්න අය හිතන්නෙ එහෙම වෙන්නෙ අනිත් අය තමන්ට තියෙන බය නිසා කියල. ඒත් ඒක එහෙම නෙවෙයි. ගොඩක් වෙලාවට ඒ අය නිශ්ශබ්ධව ඉන්නෙ බයකට වඩා අනිත් කෙනා ගැන තියෙන ආදරය, එහෙමත් නැත්තන් ගෞරවය නිසා වෙන්න ඇති. සමහරවිට එතන තියෙන්නෙ අනිත් අය ඉස්සරහ රණ්ඩු වෙන්න තියෙන ලැජ්ජාව වෙන්නත් පුලුවන්.

උදාහරණයකට මෙහෙම හිතන්න. කෑම රස නෑ කියල සැමියෙක් බිරිඳට තදින්ම දෝශාරෝපණය කරනවා. ඒ වෙලාවට බිරිඳ එකට එක නොකියා, පිඟන් පොලවෙ නොගහ ඉන්නෙ ඇයි?? එයාට කතා කරන්න බැරි නිසාද? නැත්තන් භාශාව දන්නෙ නැතුවටද? එහෙමත් නැත්තන් තරහ නොයන නිසාද?

නෑ….

එහෙම ඉන්නෙ සැමියට තියෙන ආදරේ නිසා, ගෞරවය නිසා..අහල පහල ඉන්න අයට මේ රණ්ඩුව ඇහෙන නිසා.

තරහ ගන්න ගොඩක් අය හිතන්නෙ ආවේගශීලී වෙන එක ලොකු හපන්කමක්, නිහඬව ඉන්න එක දුර්වල කමක් කියල. ඒත් ඒක එහෙමද? නිකමට හිතන්න වඩා ලේසි කැස්සක් හංගගෙන ඉන්න එකද එහෙමත් නැත්තන් කැහැලා ඒ කැස්ස පිට කරන එකද? දෙවෙනි විදිහ නේද ලේසි? මම හිතන්නෙ තරහ උනත් ඒ වගේ. හිතට දැනුන ගමන් පිට කරන ඒක මහ ලොකු දෙයක් නෙවෙයි. ඒක ඕනම කෙනෙක්ට කරන්න පුලුවන්. ඒත් සංයමයෙන් ඒ තරහ පිට නොකර ඉන්න එක සෑහෙන අමාරු දෙයක්. එහෙම ඉන්න පුලුවන් හිත ශක්තිමත් කෙනෙක්ට විතරයි.

ඉක්මනින් කෝපයට පත් වෙන අය තමන්ගෙ ඒ දුර්වලතාවය මගහරවා ගන්න එහෙමත් නැත්තන් සාධාරණීකරනය කරන්න කියන දේවල් දෙකක් තියෙනවා.

1) මට තරහ ගියොත් ඒ වෙලාවට විතරයි. ඊට පස්සෙ ඒ කියපු දේවල් වත් ඒ සිද්ධියවත් මට මතක නෑ.

දැන් මෙහෙම කියන අය හිතන්නේ ඒ වෙලාවට කෑගහල ඒක අමතක කරන එක හරි හපන්කමක් කියල. ඒත් ඒක එහෙම නෑ. ඔබට තරහ ගිහින්  බනිද්දි ඒ පිට කරන වචන ඒ බැණුම අහන කෙනාගෙ හිතට ඇතුල් වෙන්නේ වෙඩි උණ්ඩ වගේ. ඒවා ඒ කෙනාගෙ හිතේ ඇති කරන තුවාලවල තරම බනින කෙනාට හිතාගන්නවත් බෑ. එයාට ඊළඟ මොහොතෙ ඒ දේවල් අමතක කරන්න පුලුවන් උනාට හොඳ සිහියෙන් ඉඳන් බැනුම් අහපු කෙනාට ඒ කියපු වචනයක් වචනයක් ගානේ හොඳට මතක තියෙනවා. සමහරු තෑගි ගෙනත් දීලා ඒ සිදුවීම අමතක කරවන්න හැදුවත් චොක්ලට් එකකින්, සාරියකින් එහෙම නැත්තන් වෙන මොකක් හරි තෑග්ගකින් අර කෙනාගේ හිතේ ඇති උන තුවාලය හොඳ කරන්න බෑ කියන එකත් කට්ටිය මතක තියා ගන්නවනම් හොඳයි.

motivationalpicturess.blogspot.com

2) තරහ යන්නෙ ගොඩක් ආදරණීය අයට.

මේක නම් අහපු දවසෙම මට හිනා ගියා. ඇත්තටම ආදරණීය කෙනෙක්ට කවදාවත් තමන් ආදරය කරන කෙනෙක්ගෙ හිතක් රිද්දන්න පුලුවන්ද? මට නම් මම ආදරය කරන කිසි කෙනෙක්ට එහෙම කරන්න බෑ. සමහරවෙලාවට අපි ආදරේ කරන අයත් එක්ක අපිට තරහ යනවා තමයි. හැබැයි එහෙම තරහ යන්නෙ එක්කො ඒ අය කරන දේකට, එහෙමත් නැත්තන් අපි කියන දෙයක් එයාල නොකරන කොට. උදාහරණයකට කොච්චර කිව්වත් අම්මා වෙලාවට බෙහෙත් බොන්නෙ නැතිකොට අපට තරහ යනවා. ඒත් එහෙමයි කියල කටට එන ඕනම වචනයක් කියල අම්මට බනින්න පුලුවන්ද? බැනල ඊට පස්සෙ අම්මා කෙනෙක් අඬන කොට “මම බැන්නෙ ආදරේටනෙ” කියල කියන්න පුලුවන්ද? අපි කෙනෙක්ට ආදරෙයි කියල අඟවන්න තියෙන හොඳම විදිහ තමයි එයාගෙ හිත නොරිද්දන එක. ඕනම දෙයක් ආදරයෙන් පැහැදිලි කරල, තෝරල දෙන්න අපිට පුලුවන් වෙන්න ඕන. එහෙම බැරි නම් ඒක අපේ දුර්වලකමක්. ඒකට අනිත් අය පළි නෑ

ඔය අතරෙ ඉක්මනට තරහ යන අයගෙ හිත හොඳයි කියලත් කියනවා. අර හිත යට දෙයක් තියාගෙන මූණට එකක් කියන අයට වඩා නම් ඒක හොඳයි තමයි. ඒත් එහෙම කරන එකෙන් වෙන්න පුලුවන් නරක කොයි තරම්ද කියලත් හිතල බලන්න අපිට පුලුවන් වෙන්න ඕන.

ඉතින් ඉක්මනට තරහ ගන්න අයට හිතන්න දේවල් ටිකක් මේ විදිහට සටහන් කරන්න හිතුවා.

1) තරහ ගන්න එක හපන් කමක් නෙවෙයි

හිතන්න එපා කිසිම වෙලාවක අනිත් අයව කටෙන් බය කරගෙන ඉන්න එක හපන්කමක් කියල. ඒක ඔබට ඔබවවත් පාලනය කරගන්න බෑ කියන එක ලෝකයට ප්‍රදර්ශනය කිරීමක් මිස වෙන කිසිවක් නෙවෙයි. ඔබෙන් බැනුම් අහගෙන, ගුටි කාගෙන ඉන්න අය එහෙම ඉන්නෙ අනිත් පැත්තට හැරිල ඔබට ගහන්නවත්, බනින්නවත් බැරි කමකට නෙවෙයි. ඔබ තරම් ඔවුන් දුර්වල නැති නිසා.

http://quotespictures.com

2) කෝපය අන් අය ඉදිරියේ ඔබව මෝඩයෙකු කරයි

හිතල බලන්න පොඩි දේකට උනත් තරහ ගන්න අය ගැන. කවුරුත් එහෙම අයට කැමති නෑ නේද? ඕන එකටයි එපා එකටයි හැම එකටම කෑගහන අයව අනිත් අයට විහිලුවක්.

"එයා කියන ඒවා කවුද ගනන් ගන්නෙ. එයා ඕන එකකට ගිරිය කඩාගෙන කෑ ගහන්නනෙ දන්නෙ"

"අපෝ එයාට හොස්ස ළඟින් මැස්සා යන්න බෑනෙ."

මේ විදිහෙ කතා ඔබත් අහල ඇතිනෙ. පුංචි වැරැද්දකට උනත් හැමෝම ඉස්සරහා තමන්ට බනින ආයතන ප්‍රධානියෙක් ගැන හිතන්න. එහෙම කෙනෙක් කවදාවත් ඔහු යටතේ ඉන්න අයට ප්‍රිය වෙන්නෙ නෑ. ඔහු කියන  දේවල් කිසිකෙනෙක් ගනන් ගන්නෙත් නෑ. "එයා කොහොමත් ඉන්නෙ තද වෙලානෙ" කියන අදහස තමයි ඒ අයගෙ හිත් වල තියෙන්නෙ. ඒත් බොහොම සාධාරණ විදිහට හිතන කෙනෙක් තරහ ගත යුතුම තැනකදි තමන්ගෙ සේවකයන්ට තරවටු කරාම ඕනම කෙනෙක් ඒ ගැන දෙපාරක් හිතන්න ගන්නවා.

"කවදාවත් නැතුව සර්/මැඩම් එහෙම කතා කලේ මොකක් හරි හේතුවක්නිසා නේද"  කියල ඔවුන් හිතනවා. ඒත් හැමදාම කෑගහන කෙනෙක් යටතේ ඉන්න අය ලොකු වැරැද්දකදි උනත් ඒ බැණුම ගනන් ගන්නේ නෑ. මොකද ඔවුන් කම්මලේ ඉන්න බල්ලන් වගේ වෙලා නිසා.

http://blindgossip.com

3) ඔබට වගේම අනිත් අයටත් තරහ යන බව තේරුම් ගන්න.

සමහරු ඉන්නවා තමන්ට පොඩි වැරැද්දක් උනත් ඒක ලොකු රණ්ඩුවකට පෙරලා ගන්න හදන.ඒත් එයාල අතින් වැරැද්දක් උනාම එයින් අගතියට පත් පාර්ශව ඒක පෙන්නවටවත් ඔවුන් කැමති නෑ.

උදාහරණේ: පෙම්වතාට/පෙම්වතියට බැනපු කෙනෙක් ඊලඟ මොහොතේ “මම බැන්නෙ විහිලුවටනෙ”/” දැන් ඒ කතාව ඉවරයි ඒක අමතක කරන්න”/ “මෙන්න ඔයාට තෑග්ගක්..ඊයේ බැනපු එකට මට සමාව දෙනව නේද?”/ වගේ දෙයක් කිව්වාම, අනිත් කෙනා පැනපු ගමන්

" ඔව් අනේ මට එහෙම බැණුමක් ඇහුවද කියලවත් ගානක් නෑ"
කියල කියයි කියල ඔවුන් බලාපොරොත්තු වෙනවා. එහෙම නැතුව ටිකක් දුකෙන් හිටියොත් "මොකද මේ තාම මූණ එල්ලගෙන"  කියල ආයෙත් ඒ මිනිස්සුන්ටම බනින්න ගන්නවා. ඒකෙන් වෙන්නෙ තියෙන ප්‍රශ්න වැඩි වෙන එක විතරයි.

4) හැමදේම ඉවසගෙන ඉන්න අයව දුර්වලයින් විදිහට හිතන්න එපා.

මේ ගැන කලින් කිව්ව නිසා ආයෙත් විස්තර කරන්න යන්නෙ නෑ. ඕනම කෙනෙක් ඉවසන්නෙ තරහ, දුක කියන හැඟීම් නොදැනෙන නිසා කියල හිතන්න එපා කියල විතරක් කියන්නම්.

5) කාගෙන් හරි තරහ පිරිමහ ගන්න ඕන කියන හැඟීම හිතට එන්න දෙන්න එපා.

සමහරු ඉන්නවා ඕනම තරහක් පිට කරන්නෙ තමන්ට වඩාත් ආදරය කරන අයගෙ පිටින්. මොකද එයාල දන්නවා ඒ අය කවදාවත් තමන්ට පෙරළා චන්ඩි පාට් දාන්න එන්නෙ නෑ කියල. බස් එකේ කොන්දොස්තර එක්ක, වැඩ කරනතැන ප්‍රධානියා එක්ක එහෙමත් නැත්තන් කඩේ මුදළාලි එක්ක කොයි තරම් තරහ ගියත් අපූරුවට ඉවසන අය ගෙදර ආපු ගමන් මොකක් හරි වැරැද්දක් අල්ලගෙන ඒ තරහ ගෙදර ඉන්න මිනිස්සුන්ගෙන් පිරිමහගන්න  පුරුදු වෙලා. තමන්ගෙ තරමෙ අය එක්ක හැප්පුනොත් ගුටි කන්න වෙයි, ලැජ්ජාවට පත් වෙන්න වෙයි එහෙමත් නැත්තන් රස්සාව නැතිවෙයි කියන බයට සද්ද නැතුව ඉන්න අය තමන්ට හානියක් නෑ කියල දන්න අය දැක්කම කැත නැතුව චන්ඩියො වෙන්න හදනවා.

6) ඔබේ සමීපතමයන් අහිමි කරගන්න එපා.

පොඩි කාලෙ ඉඳන් දරුවෙක් දකින්නෙ හැම වෙලේම රණ්ඩුවලට පැටලෙන, බැන අඬගහ ගන්න අම්ම කෙනෙක් තාත්තා කෙනෙක් නම් කවදාවත් ඒ දරුවගේ හිතේ ඒ අම්මා/තාත්තා ගැන ගෞරවයක් භක්තියක් ඇති වෙන්නෙ නෑ. ඒ වගේම එහෙම පවුල් පසුබිමකින් ඒ දරුවට වෙන යහපතකුත් නෑ. තරහව ඔබේ ආදරණීයයන් ඔබෙන් ඈත් කරන බව හොඳට මතක තියාගන්න.

7)  කිව්ව වචන ඇතුන් ලවා වත් ඇද්දවිය නොහැක.

තරග ගිය ගමන් හිතට එන ඕනම දෙයක් වචන වලට පෙරලන අය ඊට පස්සෙ තමන් කියපු කරපු දේවල් ගැන අනේක වාරයක් පසුතැවෙන හැටි අපි දැකල තියෙනවා. ඒත් ඒ කිසි කෙනෙක්ට ඒ වචන ආපහු ගිල ගන්න බෑ. සමහරවිට ඔබ කියන්න උත්සහ කරපු දේ නොවෙන්න පුලුවන් කටින් පිට උනේ. කෝපය ඔබේ ඔලුව අවුල් කරපු මොහොතේ නොදැනුවත්වම වාගෙ කියවුන වචනයක් ඔබේ මුලු ජීවිතයම කඩා බිඳ දාන්න ඉඩ තියෙන බව මතක තියාගන්න.

 

www.wordsonimages.com

8) අපිට බණ කියන්න මෙයා කවුද කියල හිතන්න එපා.

හි හී…. මේ පණ්ඩිත කතා කියන්න තරම් ලොකු කෙනෙක් නම් නෙවෙයි මම. ඒත් මේ සමාජයේ ජීවත් වෙද්දි අහන, දකින, අත්විඳින, දේවල් තමයි මේ සටහන ලියන්න හේතු උනේ. මේ පෝස්ට් එක කියවල තවත් කෙනෙක්ගෙ හිත රිදෙන දෙයක් කියන්න කලින් එක්කෙනෙක් හරි දෙපාරක් හිතුවොත් මට ඒක ලොකු දෙයක්.

ඉවසීම හැම ප්‍රශ්නයකටම, හැම අවස්ථාවකටම, සුදුසු නෑ….එහෙමත් නැත්තන් ප්‍රායෝගික නෑ කියල මම දන්නවා. ඒ ගැනත් ලිපියක් ලියන්න තරම් කරුණු මේක ලියද්දි හිතට ආවා. සමහර විට ඒ ගැනත් ඉස්සරහට හිත අද්දර ලියවේවි……