Ads 468x60px

Thursday, December 08, 2011

හඬන සිතක්



රෑ අහසේ පෑයු තරු අතරේ
තරුවක් වී වත් ඔබ ඇත්නම්
හඬා වැටෙන නෙතු සනසාගන්නට
කවුලුව අසලම මා ඉන්නම්

මොර සූරන තද වරුසාවේ ඔබ
වැහි බිඳුවක් වී පැමිණේනම්
දුකින් දැවෙන හද නිවා දමන්නට
ඒ වැස්සේ මා නැහැවෙන්නම්

සසර මගෙහි මතු අත් භවයකදිත්
මේ භවයේ මෙන් අප හමුවේ නම්
මෙලෙසින් නැවතත් වෙන්ව නොයන්නට
පැතුම් පතාගෙන මා එන්නම්

8 comments:

  1. වෙන් උනේ කවුද?

    ReplyDelete
  2. :) මේ හිතට ආපු අදහසක් විතරයි...

    ReplyDelete
  3. සබද, පද වැල අපුරුයි...

    ReplyDelete
  4. ස්තූතියි වින්ද්‍යා...

    ReplyDelete
  5. ගොඩක් ස්තූතියි අක්කේ....

    ReplyDelete
  6. මම මේක කලින් දවසක කියවල ගියා..අදනම් comment එකකුත් දාන්න හිතුනා.. හරිම ලස්සනයි :D

    ReplyDelete
  7. ගොඩාක් ස්තූතියි අයියේ..... :D

    ReplyDelete

හිතට දැනුන දේ කියලම යන්න.... :)