පහුගිය ටිකේ
පොත් පෙට්ටියක් අදිද්දි මතු උන කවි කෑලි පුලුපුලුවන් වෙලාවට බ්ලොග් එකේ දැම්මා..
ඉතුරු උන ඒවා දිහා බලද්දි ඒවට මොනවා කරන්නද, මොනවා කියන්නද කියලා කොච්චර හිතුවත්
හිතාගන්න බැරි උනා. හිතන එක උනත් ඕනවට වඩා කරන්න හොඳ නැති නිසා වැඩිය හිතන්නෙ
නැතුව මොනවද මංදා කියන ටයිටල් එකෙන් කවි කියන ලේබල් එක යටතේ ටයිප් කරල පබ්ලිශ් කළා ඕං...
අම්මා
ජීවිත තරඟය ජය
ගන්නට ශක්තිය සැපයූ
බාධක ජය ගන්න ධෛර්යය සැපයූ
නොසැලී
සිටින්නට පන්නරය සැපයූ
තහනම් නොවන
උත්තේජකය ඔබය...
********************************************************************************************************************
අමරණීය පෙම
කවදාවත්
මැරෙන්නෙ නෑ කියපු
අපේ නොමියෙන
ප්රේමය
මැරිලා.
*******************************************************************************************************************
කම්පාව
ලොව ඇති
බිහිසුණුම කම්පාව
භූමිකම්පාව
නොව ආත්මානුකම්පාවයි
මන්ද යත්
භූමිකම්පාව ඇති වූ කල දෙදරා යන්නේ මහ පොළව වුවද
ආත්මානුකම්පාව
ඇති වූ කල දෙදරා යන්නේ ජීවිතයම වන නිසාවෙන්
*******************************************************************************************************************
දුක ++
කඳුලු
පිසින්නට ලේන්සුවක් සෙවූ මට
ලස්සනට අසුරා
ඔබ,
ග්ලිසරින්
බෝතලයක් දුන් අපූරුව...
*******************************************************************************************************************
වැලි කැටයක් ලෙස ඔබ මා ගැන හිතුවේ..
මාත් හිටියා
ඔබත් එක්ක
මුලු ගමන
පුරාවට
එවෙලේ උවමනවක්
තිබුනෙ නෑ ඔබට
අයින් කරලා
දාන්න මාව..
ඒත් ගමනාන්තයට
ඇවිත් ගෙට ගොඩ වෙන්න හදද්දිම
ගසා දැමුවෙ
මාව,
මම වැලි
කැටයක් නිසාද????
*******************************************************************************************************************
(නිදි) මතට තිත
එලාම් එකේ
අමිහිරි හඬ ඇහෙන කොට
කැමති උනත්
සිත්සේ තව නිදන්නට
එහෙම බෑනෙ
ලෙක්චර් එක ඇත අටට